طول عمر زنبورها ۵۰ درصد کم شده است
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۱۴۳۰۷
پژوهش خیرهکننده دو حشرهشناس در "دانشگاه مریلند" نشان میدهد که طول عمر زنبورهایی که در شرایط آزمایشگاهی کنترلشده نگهداری میشوند، ۵۰ درصد کمتر از طول عمری است در دهه ۱۹۷۰ مشاهده شده بود. فرضیه پژوهشگران این است که تغییرات ژنتیکی در زنبورها ممکن است مسئول کاهش طول عمر آنها باشند.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از نیو اطلس، بررسی طول عمر زنبورها میتواند چالشبرانگیز باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دانشمندان حدود ۵۰ سال پیش، مطالعات کنترلشدهتری را روی زنبورها آغاز کردند و به بررسی طول عمر آنها در محیط آزمایشگاهی پرداختند. اگرچه این آزمایشها با تجربیات دنیای واقعی همبستگی ندارند اما میتوانند به عنوان یک زاویه دید استاندارد و ارزشمند در مورد طول عمر زنبور عمل کنند و توسط سایر متغیرهای محیطی مختل نشوند.
تحقیقات جدید زمانی آغاز شد که "آنتونی نیرمن"(Anthony Nearman) و "دنیس ون انگلسدورپ"(Dennis van Engelsdorp)، حشرهشناسان "دانشگاه مریلند"(UMD)، در حال انجام دادن پژوهشی بودند که نشان میداد قند موجود در آب چگونه بر طول عمر زنبورهای محبوسشده تأثیر میگذارد. آنها دریافتند که میانگین طول عمر زنبورها در این پژوهش، نیمی از آن چیزی است که در مطالعات مشابه در دهه ۱۹۷۰ گزارش شده بود.
نیرمن و انگلسدورپ، تمام پروتکلهای مطالعات قدیمی را تکرار کردند. شفیره زنبور از کندوها جمعآوری شد و سپس، در شرایط قفس مشابه بزرگسالان نگهداری شد اما زنبورهای جدید آنها در مقایسه با طول عمر ۳۴.۳ روزه گزارششده در مطالعات قدیمیتر، تنها ۱۷.۷ روز زندگی کردند.
نیرمن گفت: وقتی نمودار طول عمر را به مرور زمان ترسیم کردم، متوجه شدم که این اثر زمانی قابل توجه در جریان است. پروتکلهای استاندارد برای پرورش زنبورها در آزمایشگاه، تا دهه ۲۰۰۰ رسمی نبودند. شما فکر میکنید که طول عمر آنها طولانیتر یا بدون تغییر خواهد بود زیرا ما در این زمینه بهتر شدهایم اما ما شاهد دو برابر شدن میزان مرگ و میر بودیم.
پژوهشگران خاطرنشان کردند که یک مجموعه پژوهش وجود دارد که نشان میدهد طول عمر زنبورها در چند دهه گذشته کاهش یافته است. در هر حال، این پژوهش در درجه نخست بر شرایط دنیای واقعی متمرکز شده است و عوامل استرسزای محیطی مانند قرار گرفتن در معرض بیماریها و آفتکشها را در بر میگیرد. این پژوهش جدید، نخستین پژوهشی است که تمام این متغیرها را حذف میکند و نشان میدهد که ممکن است بدون توجه به عوامل محیطی، طول عمر زنبور کاهش یابد.
نیرمن ادامه داد: ما زنبورها را درست پیش از اینکه به عنوان بزرگسال ظاهر شوند، از زندگی جمعی جدا میکنیم. بنابراین هر چیزی که باعث کاهش طول عمر آنها میشود، پیش از آن زمان رخ میدهد. این ایده، یک مولفه ژنتیکی را معرفی میکند. اگر این فرضیه درست باشد، به یک راه حل احتمالی نیز اشاره میکند. اگر بتوانیم برخی از عوامل ژنتیکی را جدا کنیم، شاید بتوانیم تولید مثل زنبورهایی با عمر طولانیتر را ممکن سازیم.
"دیو گولسون"(Dave Goulson)، زیستشناس "دانشگاه ساسکس"(University of Sussex)، این پژوهش جدید را جذاب خواند اما تعدادی اخطار را ذکر کرد که موجب میشوند نتیجهگیری آن قطعی نباشد. او باور دارد که مقایسه آزمایشهای کنونی با دادههای به دست آمده تا ۵۰ سال پیش دشوار است زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که شرایط آزمایشگاهی بین چنین دورههای متفاوتی مشابه باشند. همچنین، گولسون احتمال میدهد که آفتکشها به گردههایی که لاروها میخورند، نفوذ میکنند و از همان ابتدا بر طول عمر زنبورها تأثیر میگذارند.
با وجود این، گولسون معتقد است که این نتایج باید جدی گرفته شوند زیرا اگر درست باشند، نشان میدهند که چیزی واقعا نگرانکننده در حال وقوع است. گولسون خاطرنشان کرد که نمونههای مشابهی از انتخاب طبیعی که به دنبال طول عمر کوتاهتر پدید میآیند، ممکن است در گونههای دیگر رخ دهند.
وی افزود: انتخاب مصنوعی توسط زنبورداران یا انتخاب طبیعی ممکن است به نفع زنبورهایی با طول عمر کمتر باشد. دانشمندان شاهد این اتفاق در سایر گونهها هستند. به عنوان مثال، ماهی "کاد"(Cod) در حال حاضر زودتر و زمانی که کوچکتر است، بالغ میشود زیرا صید بیش از اندازه بدین معناست که ماهی به ندرت آنقدر زنده میماند که بزرگ شود. شاید عوامل استرسزا در دنیای مدرن مانند آفتکشها و بیماریها، دلیل این موضوع باشند که زنبورها به ندرت برای مدت طولانی زنده میمانند. بنابراین، تکامل آنها ممکن است به معنای یک سبک زندگی "سریع زندگی کن، جوان بمیر" باشد.
نیرمن و انگلسدورپ میدانند که فرضیه آنها در مورد زنبورهایی که به دلیل تغییرات ژنتیکی عمر کوتاهتری دارند، هنوز در حد حدس و گمان است.
گام بعدی پژوهشگران این است که دامنه تحقیقات خود را گسترش دهند و طول عمر زنبورها را در مناطق مختلف جغرافیایی بررسی کنند. اگر آنها همچنان الگوهای ثابت کاهش طول عمر را شناسایی کنند، مطالعات ژنتیکی میتوانند تلاش کنند تا دقیقا آنچه را که در حال وقوع است، مورد بررسی قرار دهند.
این پژوهش، در مجله "Scientific Reports" به چاپ رسید.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: زنبور عسل ، طول عمر
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: زنبور عسل طول عمر طول عمر آنها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۱۴۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مکملهای پروبیوتیک شدت صرع را در کودکان کاهش میدهد
ایسنا/اصفهان معاون پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان گفت: نتایج یک پژوهش نشان میدهد که مکمل یاری پروبیوتیک همراه با مصرف منظم دارو میتواند شدت صرع در کودکان مقاوم به درمان را کاهش دهد.
غلامعلی حمیدی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: از آنجا که یک سوم بیماران به درمانهای دارویی پاسخ مناسب نمیدهند و یافتن روشهای مکمل درمان صرع ضروری است پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی کاشان یک مطالعه را با مشارکت ۹ کودک مبتلا به صرع مقاوم زیر ۱۶ سال شروع کردند.
وی افزود: در فاز اول مطالعه، کودکان از نظر فرکانس صرع مورد پایش قرار گرفته و در فاز دوم به مدت دو ماه مکمل پروبیوتیک خاص در کنار داروهای روتین آنها برای درمان صرع تجویز شد.
معاون پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تاکید کرد: در این پژوهش، فرکانس صرع و سطح آنزیمهای کبدی، کراتینین، سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و قند خون ناشتای آنان قبل و بعد از دریافت پروبیوتیک با هم مقایسه شد. شدت صرع آنان نیز قبل و بعد از دریافت پروبیوتیک، بر اساس مقیاس NHS۳ و HASS سنجش و توسط آزمون آماری ویلکاکسون مورد سنجش قرار گرفت.
حمیدی گفت: صرع یک بیماری مزمن مغزی است و علاوه بر ویژگیهای ژنتیکی بیمار، عوامل محیطی مانند اختلالات الکترولیتی در عود حملات تشنج، نقش دارند که بر اساس یافتههای پژوهش، تجویز دو ماه مکمل پروبیوتیک به طرز معنیداری فرکانس و شدت صرع را کاهش داده و در برخی مقیاسها نیز بهبود بخشید.
وی افزود: بر اساس آمار یک بررسی ملی که در سال ۲۰۲۱ در نشریه نیچر منتشر شد، شیوع صرع در ایران ۱۶.۶ در ۱۰۰۰ نفر است که میزان ابتلای بیماری در رده سنی ۱۵ تا ۱۹ سال نیز از همه ردههای سنی بالاتر است و داروهای ضدّتشنج نیز در یکسوم این بیماران کارایی کافی ندارند.
معاون پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تأکید کرد: اهمیت انجام این پژوهش در حالی است که تشنجهای کنترل نشده و مکرر در بیماران مبتلا به صرع علاوه بر تهدید سلامتی بیمار، منجر به کاهش کیفیت زندگی بیماران و خانواده آنان میشود.
حمیدی اظهار کرد: این پژوهش توسط فاطمه زارعی، احمد طالبیان، اژدر حیدری، سید محمد اسماعیلی طبا و محمود سلامی، اعضای گروه اطفال دانشکده پزشکی کاشان انجام شد.
انتهای پیام